دیوار بزرگ گرگان، آنچه از آن در حال حاضر باقی مانده است از ساحل کمش تپه در جنوب رود اترک و شمال بندر ترکمن نیز آغاز می شود اما هنوز انتهایی برای آن مشخص نشده است و طبق احتمالاتی که وجود دارد ممکن است انتهای این دیوار بزرگ در مصب رود گرگان، روستای خوجه لر، کوه‌های گلیداغ و یا قله کوه علی‌آباد قرار گرفته باشد. علت این امر نیز است که در زمان ساخت این دیوار سطح آب دریای مازندران از حال کنونی پایین تر بوده و ممکن است که بخش هایی از این دیوار زیر آب دریا قرار گرفته باشند و تاکنون تخریب شده باشد.

برای باستان شناسان تشخیص این امر که قدمت دیوار بزرگ گرگان به چه زمانی بر می گردد امر مشکلی است زیرا نام مادها، هخامنشی ها، اشکانیان و ساسانیان در میان کتب کارشناسان به چشم می خورد اما شاید بتوان به طور مبهم تاریخ این دیوار بزرگ را بین سال های ۴۲۹ تا ۶۱۵ میلادی در نظر گرفت. بیشتر تاریخ ‌نگاران معتقدند انوشیروان ساسانی این دیوار را بنا نهاده، اما گردیزی (تاریخ نگار ایرانی) در کتاب زین‌ الخبار آغاز ساخت این بنای تاریخی را به یزدگرد اول و اتمام آن را به انوشیروان نسبت می‌دهد. در برخی از کتب تاریخی دیگر تعمیر این دیوار را به دست مازیا فرمانروای طبرستانی نیز نسبت می دهند. بسیاری از کارشناسان نیز بر این عقیده اند که دیوار گرگان و دیوار چین در یک زمان و برای مقابله با هجوم مهاجمانی از قبایل صحرانورد به نام هپتال ها از شمال ساخته شده است.