شورای جهانی ایکوموس از سال 1965 میلادی همه ساله روز ۱۸ آوریل مصادف با روز ۲۹ فروردین را به‌عنوان روز جهانی بناها و محوطه‌های تاریخی نام‌گذاری و با همکاری با بیش از ۱۰۰ کمیته ملی و ۲۰ کمیته علمی در سطح جهان از جمله کمیته‌های علمی بین‌المللی ایکوموس، کمیته تخصصی بین‌المللی جهانگردی فرهنگی، باغ‌ها و محوطه‌های تاریخی، مرمت سنگ، مرمت چوب، شهر‌های تاریخی، معماری خشتی و میراث فرهنگی زیر آب با تدوین رهنمودها و منشورهای بین المللی در امر حفاظت، پژوهش و مرمت و معرفی میراث غیر منقول تلاش دارد با استفاده از آخرین پیشرفت های دانش بشری جامعه ملل را با موضوعات میراث فرهنگی آشنا نماید.

ایکوموس هر سال مناسب با موضوع جهانی و واقعیت‌های محلی– ملی، این امکان را فراهم می آورد تا اعضای بین‌المللی و کمیته‌های ملی ایکوموس با برگزاری فعالیت‌هایی مانند کنفرانس‌ها، همایش‌ها، گردهمایی‌ها و یا رویدادهای دیگر موجبات بالا بردن آگاهی در مورد موضوع میراث فرهنگی در میان مردم، صاحبان میراث فرهنگی و یا مقامات دولتی را تبیین نماید. این روز انتخاب شد تا یادآور جهانی برای همه بشریت باشد که یادگارهای حضور خود را در طول تاریخ، با نگاهی ژرف اندیش نگریسته و پنجره‌ای به گنجینه‌ ارزش‌های میراث بشری بگشایند تا مسئولیت سنگین خود را در برابر این میراث‌ها دریابند.

ایکوموس با توجه به ظرفیت تحولات میراث برای ایجاد توانایی، اقدامات فراگیر و متحول‌کننده، از راه پاسداشت همۀ انواع میراث از پیامدهای مضر تغییرات اقلیمی و اجرای واکنش‌های مبتنی بر آگاهی‌بخشی از مخاطرات در برابر بحران، خواستار اقدام عملی در همبستگی با مردمان بومی با رویکردهای فرهنگی و دانش محلی برای انطباق با جوامع محلی در تصمیم سازی و سیاستگذاری و مدیریت پایدار زیست بوم و اقلیم و فرهنگ است. همچنین دگرگونی های شهری نیز مستلزم در نظر گرفتن الزامات انرژی و انطباق اقلیمی است. روز جهانی بناها و محوطه‌های تاریخی فرصتی مناسب برای ارائۀ راهبردهایی است که ظرفیت کامل پژوهش و اقدام در زمینۀ میراث را برای راه‌های اقلیم ‌تاب‌آور نشان می‌دهند، و می‌توانند نماینده‌ای باشند برای تحولی فراگیر به سوی آینده‌ ای روشن و بدون آلاینده های زیست محیطی و یافتن دانش و رفتار سنتی مدیریت زمین و آب در بخش کشاورزی در جهت امنیت غذائی.