شواهد باستان شناختی و کاوشهای باستان شناسی همگی بیانگر اینست که ساخت دیوار بزرگ گرگان کاری عجولانه در برابر فشار دشمن نبوده، بلکه بر اساس اسلوب و اقدامی از قبل طراحی شده در برابر خطرات و تهدیدات احتمالی با این ابعاد به همراه قلاع نظامی متصل به دیوار و بیش از 25 قلعه شهر در ضلع جنوبی دیوار بزرگ گرگان است که با خندق های وسیع احاطه شده و سربازان زیادی در طول مسیر دیوار حضور داشته اند. نوع و شیوه مصالح بکار رفته در دیوار و ابعاد و اندازه آجرها و شکل کوره های آجرپزی و قلعه های نظامی و سایر تاسیسات ایجاد شده در طول مسیر دیوار بزرگ گرگان حکایت از یک ساختار واحد و منسجم و اقتدار کامل سیاسی، اقتصادی و نظامی دارد. منابع تاریخی اشاره دارند که استحکامات نظامی ساسانیان در حوزه دریای کاسپین از زمان یزدگرد دوم(443-451 م) با ساخت دیوار دربند در قفقاز شروع و در زمان شاه پیروز(459-483 م) در ایالت گرگان ادامه یافته و در زمان خسرو اول(انوشیروان) طی سالهای(531-579 م)به اتمام رسیده است. اما بر اساس آخرین نتایج حاصل از نمونه های آزمایشگاهی تهیه شده از کوره های آجرپزی، آجرهای دیوار بزرگ گرگان و سایر مواد آلی به منظور سالیابی، دیوار بزرگ گرگان طی قرون 5 تا 6 میلادی احداث شده و حتی در دوره های بعدی نیز مورد استفاده قرار گرفته است. آنچه که مسلم است ساخت دیوار بزرگ گرگان بخشی از یک برنامه حساب شده و نظام مهندسی پیشرفته امپراتوری قدرتمند ساسانی بوده که به منظور محافظت و رفاه و آسایش دشت های وسیع گرگان و کرانه های جنوبی دریای کاسپین احداث شده است. امیدواریم در آینده نزدیک با همکاری همه مردم و دستگاه های اجرائی ذیربط شاهد ثبت این اثر ارزشمند در فهرست میراث جهانی و توسعه گردشگری پایدار و ارایه خدمات به گردشگران ایرانی و غیر ایرانی در منطقه باشیم.

کوره آجرپزی دیوار بزرگ گرگان، رو ستای آلتین،  آق قلا